واژه های گمراه کننده – تفاوت کاربرد I was و I were

I was/were

we use “were” instead of “was” when the condition is impossible to come true and the fact is conditional (it means that if one thing is true then another is true = Subjective Mood).

هنگامیکه از “were” استفاده می کنیم، بدین معنایت که این یک حقیقت نیست بلکه شرطی است ( حالت وابسته به وجه شرطی ). بدین معنی که اگر یک چیز صحیح و حقیقی باشد ، دیگری حقیقی و صحیح است.

در ادامه می توانید چند مثال را ببینید.

Example:

- If I were taller, I could reach the shelf.

- If I were rich I would buy a yatch.

- I’d wish I were in New York.

But when we use “was” , it is a statement of fact. “I was” is simple past tense

این یک شرح و بیان از حقیقت است. زمان I was ، گذشته ساده است.

Example:

- I was very cold last night.

- I was good at school when I was a child.

نکته : در جملاتی که با wish همراه اند ( برای بیان آمال و آرزو ها ) ، همیشه I were به کار می رود .

منبع: انگلیش کمپ